Kolejna  propozycja wyjścia na koncert do Narodowego Forum Muzyki. Tym razem bilet na koncert to dodatek- niespodzianka dla naszych klubowych Podróżników, którzy po raz kolejny w tym roku wyruszają na zwiedzanie NASZEJ PIĘKNEJ POLSKI. Zwiedzamy 30 kwietnia, a na koncert idziemy 2 maja na godz.19.00.

Neue Lausitzer Philharmonie & Ewa Strusińska

https://www.nfm.wroclaw.pl/component/nfmcalendar/event/8887

Wykonawcy:

Ewa Strusińska – dyrygent
Alexandra Dariescu – fortepian
Neue Lausitzer Philharmonie

Program:

G. Enescu Koncert fortepianowy d-moll
N. Boulanger Fantaisie variée na fortepian i orkiestrę
F. Mendelssohn Bartholdy I Symfonia c-moll op. 11

Czas trwania: [65']

"W repertuarze koncertu orkiestry Neue Lausitzer Philharmonie pod dyrekcją Ewy Strusińskiej znalazły się dzieła znamienitych kompozytorów z XIX i XX wieku: George’a Enescu, Nadii Boulanger oraz Felixa Mendelssohna Bartholdy’ego. W roli solistki muzykom będzie towarzyszyć pianistka Alexandra Dariescu.

Tego wieczoru w Sali Głównej zabrzmią dwa polskie prawykonania kompozycji na fortepian i orkiestrę autorstwa George’a Enescu oraz Nadii Boulanger. Z Koncertu fortepianowego d-moll Enescu – uważanego za najwybitniejszego przedstawiciela muzyki rumuńskiej, a zarazem twórcy jej narodowego kierunku – zachowały się wyłącznie szkice pierwszej części. Artysta tworzył ją podczas pobytu w Paryżu, gdy miał zaledwie kilkanaście lat i zdobywał wiedzę u wielkich kompozytorów tamtego czasu – Jules’a Masseneta oraz Gabriela Faurégo. Fantaisie variée francuskiej kompozytorki, a zarazem doskonałej pianistki Nadii Boulanger to z kolei utwór poświęcony wirtuozowi fortepianu Raoulowi Pugno – jej mentorowi, który do czasu nagłej śmierci był jedynym wykonawcą tego dzieła. W fantazji widoczne są wpływy stylu kompozytorskiego m.in. wspomnianego już Gabriela Faurégo czy Claude’a Debussy’ego.

Koncert zwieńczy zaś efektowna I Symfonia c-moll op. 11 Felixa Mendelssohna Bartholdy’ego, którą młody artysta ukończył 31 marca 1824 roku, gdy miał jedynie piętnaście lat. Odznacza się ona śmiałym językiem kompozytorskim z licznymi kontrastującymi ze sobą motywami. Jednak za najbardziej dojrzały w wyrazie fragment dzieła uznaje się część drugą – Andante – z przemyślaną, subtelnie kształtującą się harmonią. W muzycznej materii dzieła ujawniają się inspiracje młodego Mendelssohna m.in. twórczością  jednego z klasyków wiedeńskich – Wolfganga Amadeusza Mozarta. "